In ons vorig onderwerp over hardware, hebben we het al even over netwerken gehad.
Nu gaan we het hebben over de basis van netwerk communicatie.
Eerst even wat geschiedenis geschiedenis.
De huidige Hardware standard benaming die we gebruiken voor netwerk communicatie is Ethernet.
Over het Ethernet praten netwerk componenten met elkaar via het TCP/IP protocol.
Aan de basis van het TCP/IP protocol staat een adres het z.g. IP-adres.
Ieder toestel wat van netwerk communicatie gebruik wil maken heeft een adres, maar omdat IPv4 niet genoeg adressen heeft, heeft men besloten om Network Address Translation (NAT) toe te passen.
Dit betekend dat iedereen die geen eigen address range heeft, gebruik maakt van hetzelfde aantal adressen, t.w. 192.168.0.0, Deze range, plus nog enkele anderen worden nooit uitgegeven en zijn bedoeld voor Intranet communicatie.
10.x.x.x en 172.16.x.x en 127.0.0.0 zijn hier een voorbeeld van.
Op dit moment gebruiken we twee TCP/IP soorten protocol adressen, namelijk IPv4 en IPv6.
IPv4 = 32 bits adres van 1.0.0.0 tot 254.255.255.255
Hoe krijg je een IP-adres?
Elk besturingssysteem heeft een netwerk interface, die communiseert met de andere netwerk onderdelen.
Onder Windows vind men dit via de netwerk instellingen.
Men kan kiezen om handmatig een adres te kiezen, of automatisch.
Meestal wordt er gekozen voor automatisch, maar wat gebeurt er dan precies?
Voordat we iets over de werking van DHCP gaan leren, eerst nog iets over subnetmask en Gateway